مدح و مناجات با امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
چـشمۀ نـور در ایوان نجـف معـنا شد ذرّه با لطف تو خورشید جهان آرا شد هر زمان از تب دنیا ز نـفـس افـتادیم بـا غـبـار نـجـفـت راه تـنـفـّس وا شـد مدعی خواست که تـقـلید زکاتت بکند به رکوع تو قـسم پیـش همه رسوا شد سال‌ها رفت به دنبال حـقـیـقت سلمان عاقـبـت گـم شده‌اش نزد عـلی پیدا شد هرکه شد محرم دل در حرم یار بماند بی‌سبب نیست که سلـمان شما مـنّا شد پشت بر دلبری سکّه کند در شب فقر مـکـتـبـت روشـنـی راه ابـوذرهـا شـد راز غـم‌های علی فاش نخواهد گردید مگر آن چاه بگوید که چه با مولا شد |